ZEIKWIJF

“The biggest concern for any organisation should be when their most passionate people become quiet.”
~ Tim McClure

Een anekdote...

Bij de opstart van een groot verbetertraject werd ik in de wandelgangen gewaarschuwd voor een bepaalde dame. Deze dame zou alleen maar klagen en zeuren. Een 'zeikwijf' noemden ze haar... Ik zou maar beter niet naar haar luisteren, want NIETS was goed voor haar volgens hen.

Natuurlijk liep ik meteen op haar af, want vanuit mijn perceptie zijn het de 'zeikerds' waar ik de meest waardevolle informatie vandaan haal. Want weet je waarom? Deze zeikerds zeuren omdat ze zich zorgen maken. Omdat ze zich storen aan zaken die niet goed gaan. Omdat ze om hun werk geven en het beter willen maken. Als je hen een cijfer zou moeten geven voor de passie die ze hebben voor hun werk en hun betrokkenheid, dan gaf je ze een tien.

Ze krijgen echter geen gehoor, omdat "dit is zoals we het nu eenmaal doen..." Een roepende in de woestijn dus eigenlijk. Frustrerend voor hen.. En lastig voor hun omgeving...

Wanneer je je echter openstelt voor de kritiek en het 'gezeur' en de klachten ziet als verbeterkansen en deze als zodanig benadert en aanpakt, dan lijkt de wereld zich om te keren. Want de zeikerds klagen opeens minder, ze worden zelfs blij! Want niet alleen worden ze gehoord, er wordt ook echt iets gedaan met hun waardevolle input! De spanning tussen de medewerkers daalt en er ontstaat ruimte voor conversatie, voor discussie, voor verbetering!

Al snel nadat de eerste verbeteringen uit haar koker merkbaar werden, begonnen andere collega's haar input beter te waarderen en deelden zij opeens ook hun ideeën over hoe zaken beter zouden kunnen. Binnen no time zat het team in een positieve vibe en ontwikkelden we samen een fantastisch vloeiend proces. Echt de omgekeerde wereld! Zó leuk! Ik word er wéér blij van als ik eraan terugdenk.